Απολογισμός

Σκονισμένες μέρες, σκονισμένα όνειρα
μέρες σαν μολυβένια στρατιωτάκια στην γραμμή
διαδέχονται η μια την άλλη ίδιες γκρίζες βαρετά ομοιόμορφες
σαν μολυβένια στρατιωτάκια που τα λειώνει η φωτιά
και δεν μένει τίποτα να θυμίζει τα όνειρα που καθεμιά τους ντύθηκε για να μας ξελογιάσει.
Μέρες άδειες πεταμένα τσόφλια στροβιλίζονται
με του ανέμου τις ριπές σκορπίζονται και χάνονται
μιας νιότης μακρινής φοβερά απολιθώματα.
Μέρες που διάβηκαν με πλουμιστά όνειρα φορτωμένες αγύρτισσες ξελογιάστρες με γιορντάνια στολισμένες
γριές ξεδοντιάρες στέκουν τώρα με τα λιπόσαρκα δάχτυλά τους
το τέλος δείχνοντας.



της Αδαμαντίας Παπαγεωργίου

Το τσιγάρο σκοτώνει.

Ο Μπάμπης χρόνια ονειρευόταν ένα καινούριο αυτοκίνητο. Το παλιό του είχε παντού μικροχτυπήματα που δεν τα επισκεύαζε γιατί η αγοραστική του αξία είχε μηδενιστεί. Καθώς δεν είχε air-condition το καλοκαίρι ένιωθε σαν να μπαίνει σε φούρνο. Από τον ιδρώτα η μπλούζα του γέμιζε άσπρα σημάδια. Τα αμορτισέρ έτριζαν, το ταμπλό, το ίδιο το αυτοκίνητο έβγαζε από παντού ήχους.

Οι φίλοι τού έλεγαν ότι είναι καιρός να πάρει κι αυτός ένα καινούριο αυτοκίνητο τώρα πού μπορείς να τα αγοράσεις με πολλές άτοκες δόσεις. Το 2006 το αποφάσισε και από τον Γενάρη άρχισε να αγοράζει περιοδικά αυτοκινήτων. Αφού μελέτησε τα κυβικά, τους χώρους αποσκευών, την κατανάλωση, τις διαστάσεις, τις θήκες για μικροαντικείμενα, τις αναρτήσεις κατέληξε σε δυο- τρία μοντέλα που ήταν μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες.

Κάθε Σάββατο που δεν δούλευε επισκεπτόταν τις αντιπροσωπείες για να τα δει. Τελικά το αποφάσισε και τον Φλεβάρη ο Μπάμπης έδωσε το παλιό του αυτοκίνητο που το αποχαιρέτησε, όχι χωρίς θλίψη, μετά από δεκαπέντε χρόνια συμβίωσης και πήρε ένα καινούριο τρίθυρο μικρομεσαίο χρώματος μουσταρδί με ζάντες αλουμινίου .

Ακολούθησαν κεράσματα σε φίλους και συγγενείς, βόλτες ως τα Καμένα Βούρλα για να το « στρώσει » , σχέδια για ένα ταξίδι στην Πελοπόννησο το καλοκαίρι. Ο Μπάμπης αισθανόταν πολύ καλύτερα και κρατούσε για τον εαυτό του τις όποιες επιφυλάξεις του για το αν έκανε την καλύτερη αγορά.

Εκείνη την Δευτέρα είχε ξενυχτήσει το βράδυ, όχι για κάποιον λόγο, έτσι του συνέβαινε συχνά, να αργεί να κοιμηθεί την Κυριακή το βράδυ. Άργησε να ξυπνήσει και γι΄ αυτό έφυγε από το σπίτι του χωρίς να πιει καφέ.
Μπήκε στο καινούριο μουσταρδί αυτοκίνητο, άναψε τσιγάρο και ξεκίνησε.
Καθώς έστριβε για να βγει στην Εθνική η καύτρα του τσιγάρου έπεσε κάπου ανάμεσα στα πόδια του Μπάμπη μετά από μια νευρική κίνηση. Φοβήθηκε μήπως καεί η μοκέτα και χωρίς να το σκεφτεί έσκυψε να ψάξει για την καύτρα.

Μια νταλίκα που ερχόταν με μεγάλη ταχύτητα έπεσε επάνω του. Το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκε καθώς άκουγε το κορνάρισμα της νταλίκας πριν από την σύγκρουση ήταν : « το τσιγάρο σκοτώνει » .

Διαζύγιο ( συνέχεια)


Δεν απαντούσε στις κλήσεις στο κινητό γιατί πίστευε ότι έχω την δυνατότητα να εντοπίσω το σημείο που βρίσκεται.
Ενώ κατ¨ιδίαν αναγνώριζε ότι είμαι καλός οργανοπαίχτης , μπροστά σε τρίτους με υποβάθμιζε. Κάθε γυναίκα με την οποία είχα φιλική σχέση η απλή γνωριμία ή συνεργασία την θεωρούσε ερωμένη μου με αποτέλεσμα να αποξενωθώ από φίλες και συναδέλφους μου.

Η ίδια έχει ανύπαρκτη κοινωνική ζωή. Μιλούσε μόνο με μια εξαδέλφη της την οποία μετά την διάστασή μας απομάκρυνε γιατί θεώρησε ότι με υποστηρίζει .
Μετά τη διάσταση με κατηγόρησε ως παράφρονα και επικίνδυνο στους γονείς μου και τους είπε να μην με δεχτούν στο σπίτι τους. Λίγες μέρες πριν τους διαβεβαίωνε ότι οι σχέσεις μας είναι θαυμάσιες .Παρόμοιες κατηγορίες και άλλες χειρότερες εκτοξεύονται προς πάσα κατεύθυνση από την σύζυγό μου τον αδερφό της και την μητέρα της για τις οποίες επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματος μου.

Με εξανάγκασε να φύγω από την Κόρινθο και για δύο μήνες δεν με άφησε να έχω καμία επικοινωνία με τα παιδιά μου παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες μου για συμβιβαστική λύση και πήρε από μόνη της αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά χωρίς να με ενημερώσει. Διασπάστηκε η έγγαμη συμβίωση υπαιτιότητα της, η οποία με την συμπεριφορά της και τον τρόπο της ώθησε τα πράγματα στην τωρινή κατάσταση.
Παρ΄όλα αυτά έχω κάνει επανειλημμένες προσπάθειες για επανασύνδεση, όμως αυτή με εκδίωξε από την Κόρινθο, από την οικογένειά μου και την δουλειά μου και αρνείται οποιαδήποτε επικοινωνία ακόμα και με τα παιδιά.

Κατόπιν όλων αυτών και επειδή πιστεύω ότι η Χαρούλα Αστρίτη είναι ένα άτομο εντελώς ανώριμο που δεν πρόκειται να ασχοληθεί με τα παιδιά μας τα οποία ως αγόρια δέκα ετών έχουν ανάγκη ενός σταθερού πατρικού πρότυπου και ενός περιβάλλοντος με πλουσιότερα ερεθίσματα όπως της Αθήνας, καθώς και από ένα πιάτο φαΐ , ένα καθαρό ρούχο αλλά και για λόγους ασφάλειας ( υπό την ελλιπή επιτήρηση της πεθεράς μου έπαθαν σοβαρά ατυχήματα ) ζητώ την επιμέλεια των παιδιών μου . Η παρούσα αίτηση μου πιστεύω ότι συνάδει και με την ισονομία των δύο φύλων.


Ο αιτών