Αν το πανεπιστήμιο δεν μας καταλαβαίνει...
Θυμάμαι τον Σάββα Τοσοδουλίδη από την κατάληψη της Σχολής όπου ήμασταν συμφοιτητές πολλά χρόνια πριν. Δεν συμφωνούσε απόλυτα με την κατάληψη ως μέσο διεκδίκησης γιατί φοβόταν, έλεγε, μην χαθεί το εξάμηνο. Ο Σάββας ήταν ένα σκυθρωπό παιδί με γαμψή μύτη, γουρλωτά μάτια και αυξημένη περίμετρο μέσης. Κάπνιζε πάρα πολύ και μιλούσε ελάχιστα και χαμηλόφωνα .
Την μετέπειτα ένθερμη συμμετοχή του στην κατάληψη την αποδώσαμε τότε στο ανομολόγητο αλλά εμφανές ενδιαφέρον του για την συμφοιτήτριά μας την Θεογνωσία, μια αδύνατη και γενικώς αδιάφορη κοπέλα από την Κομοτηνή. Η κατάληψη τραβούσε σε μάκρος, ο κόσμος απογοητευόταν και σιγά-σιγά αραίωνε, και ο Σάββας περνούσε ατελείωτες ώρες περιφρουρώντας την σχολή παρέα με την Θεογνωσία, με ένα γυάλινο βαζάκι από μαγιονέζα που χρησιμοποιούσε για να πίνει στιγμιαίο καφέ και μια τράπουλα με την οποία την μάθαινε να παίζει μπουρλότο.
Οι δυό τους έμοιαζαν με ζευγάρι που ζεί χρόνια μαζί από συνήθεια και συνεννοείται με δικούς του κώδικες. Κάποια στιγμή έλειψα για δύο-τρεις μέρες και όταν επέστρεψα βρήκα τον Σάββα μόνο του και ακόμα πιο δυστυχισμένο από παλιότερα. Η Θεογνωσία τα είχε φτιάξει με τον συμφοιτητή μας τον Μ. τον πιο ομιλητικό στις συνελεύσεις, που έλεγε πάντα: αν το πανεπιστήμιο δεν μας καταλαβαίνει, τότε θα το καταλάβουμε εμείς.
Από τότε ο Σάββας ακολούθησε πανεπιστημιακή καριέρα, αν και τόσα χρόνια μετά δεν εχει μια σταθερή θέση και συνεχώς εξαρτάται από τις επιχορηγήσεις κρατικές και μη. Το περασμένο σαββατοκύριακο συναντήθηκαν μ’έναν φίλο, σ’ένα μεγαλοξενοδοχείο όπου γινόταν ένα επιστημονικό συνέδριο, χρηματοδοτούμενο από μια εταιρεία.
Στο ξενοδοχείο βρισκόταν και δεκάδες ευειδέστατες κοπέλες που έπαιρναν μέρος στα καλλιστεία Σερβίας-Μαυροβουνίου. Ο Σάββας τις κοιτούσε με τα μάτια του ακόμα πιο γουρλωμένα και τις μακάριζε γιατί αυτές εκτός από νιάτα και ομορφιά, έχουν ακόμα ένα όνειρο, ενώ αυτός κανένα. Σχολιάζοντας τα των τωρινών καταλήψεων και αφού πρώτα απείλησε θεούς και δαίμονες αν η όλη ιστορία καθυστερήσει την έρευνά του, κατέληξε: και εγώ πολλές φορές δεν συμφωνώ με την εταιρεία που με χρηματοδοτεί, τι να κάνω, να την καταλάβω;
1 σχόλιο:
γεια σου black pearl,
τα πρόσωπα είνα σχεδόν φανταστικά, οι καταστασεις όμως πραγματικές.
Δημοσίευση σχολίου