Φετίχ για αργόσχολους, όπως εγώ. Το χρησιμοποιούν επίσης όσοι θέλουν να κόψουν το κάπνισμα. Καταλήγουν στο τέλος να έχουν και τα δυο τους χέρια πιασμένα...
Λυτρώθηκες από τη λύτρωση, είπε κι η φωνή του ήταν τραχιά, βραχνιασμένη από τους αγέρηδες της θάλασσας, λυτρώθηκες από τη λύτρωση, ετούτος είναι ο πιο αψηλός άθλος του ανθρώπου, τέλεψε η θητεία σου στην ελπίδα και στο φόβο, έσκυψες στην άβυσσο κι είδες αναποδογυρισμένο το είδωλο του κόσμου και δεν τρόμαξες . Σκύψαμε μαζί στην άβυσσο, σύντροφε ακριβέ και δεν τρομάξαμε. Θυμάσαι ; Νίκος Καζαντζάκης : Αναφορά στον Γκρέκο
7 σχόλια:
Φετίχ για αργόσχολους, όπως εγώ. Το χρησιμοποιούν επίσης όσοι θέλουν να κόψουν το κάπνισμα. Καταλήγουν στο τέλος να έχουν και τα δυο τους χέρια πιασμένα...
...και τους μάγκες.
Σίγουρα το κομπολόι ανέκαθεν έφερε το «βαρύ φορτίο» της σωτηρίας της ψυχής των ευλαβών, των γνήσιων.
Μη βροντοχτυπας τις χαντρες, η δουλεια κανει τους αντρες, το γιαπι το πυλοφορι το μυστρι :)
ας μην αδικησουμε και το μπεγλέρι
Δεν προσδιδει αξια το μεσον εκφρασης στον ανθρωπο αλλα ο ανθρωπος στο μεσον, γενικως....
σωστη η παρατηρηση σου,παντως τα μέσα που χρησιμοποιούμε έχουν μια σημειολογική αξια αφ'εαυτου τους.
Ριξτε μια ματια εαν θελετε στη συλλογη κομπολογιων μου
http://efosjewelry.com/v-web/gallery/Museum-quality-collection
Δημοσίευση σχολίου