αφαιρώντας τις γάζες

Wound in mind’s wandering
As mummies in the mammy-cloth are wound
(W.B.Yeats)

Το πρωί ξεκίνησα από το σπίτι για να πάω στη δουλειά προσπαθώντας να μην είμαι τυλιγμένος μέσα στις μνήμες, όπως τις προηγούμενες ημέρες. Είχα λείψει δύο ημέρες και η κατάσταση στο γραφείο προβλεπόταν έκρυθμη. Όμως όλα κυλούσαν χωρίς να με αγγίζουν.

Ήταν η πρώτη φορά εδώ και αρκετό καιρό που ένοιωθα ότι τα προβλήματα δεν οφείλονταν σε δικό μου σφάλμα. Αισθανόμουν –με λίγη έκπληξη- ότι ελέγχω τα πράγματα. Παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες ο χρόνος περνούσε γρήγορα μέχρι το μεσημέρι.

Ξαφνικά, λίγο πριν το τέλος του ωραρίου κάποιος θύμωσε πολύ μαζί μου χωρίς λόγο. Τον θυμωμένο άνθρωπο τον είδα σαν κάποιο που δεν μπορεί να υποφέρει τον ίδιο του τον εαυτό, και το επεισόδιο αυτό έληξε.

Διάφοροι συνάδελφοι διαμαρτύρονταν ότι η σημερινή μέρα ήταν πολύ δύσκολη. Εγώ όμως ένιωθα πως σιγά-σιγά ξετύλιγα τις μνήμες που με έζωναν σαν γάζες και αποκτούσα και πάλι τον έλεγχο. Δεν ήμουν πια τυλιγμένος στην περιπλάνηση του νου.