κοινωνική δικαιοσύνη
Η γιαγιά μου είπε πως πρέπει, πότε - πότε, να σκεφτόμαστε και τους φτωχούς. Εγώ εχτές, μετά το σχολείο τους σκέφτηκα γύρω στις πέντε το απόγευμα, ένας συμμαθητής μου ο Χαϊμαντάς ο Πέτρος γύρω στις εξίμισι. Σήμερα κανονίσαμε να τους σκεφτούμε και οι δύο συγχρόνως στις οχτώ το βράδυ, για πιο δίκαιη σκέψη. Σημείωμα μαθητή του δημοτικού σε πρόχειρο τετράδιο, 1990
4 σχόλια:
16 χρόνια μετά περνώντας από το blog σου τους σκέφτηκα και εγώ.
Οι σκέψεις μας να απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων παντού στο κόσμο.
Και καλα ο συνειδητος κυνισμος, ο ασυνειδητος ομως? Φοβερος ο μικρος εκκολαπτομενος Μπορις Βιαν :)
Και καλα ο συνειδητος κυνισμος, ο ασυνειδητος ομως? Φοβερος ο μικρος εκκολαπτομενος Μπορις Βιαν :)
@stavros: σ αυτόν τον ασυνείδητο κυνισμό αναφερομαι ο οποίος στις μέρες μας υποδύεται την ευαισθησία και την αντισταση στην κοινωνική αδικία.
Προφανώς ο τίτλος κοινωνική δικαιοσύνη είναι ευφημισμός.
Δημοσίευση σχολίου