28.4.06

Λίγο πρίν την πρωτομαγιά.


Δεν τον ενδιέφερε πλέον ούτε να αναλύσει τι είναι φασισμός και αν συνδέεται με την αστική τάξη ούτε οι απόψεις του Alain Bandieu για την Ηθική και το δικαίωμα στο «μη κακό».Εκείνη τη στιγμή, οχι μόνο δεν τον ένοιαζε ο ρόλος του κλήρου μα ευχόταν ακόμη να μπορούσε να πίστευε όπως οι παλιότεροι άνθρωποι-μα δεν μπορούσε-για να γυρέψει παρηγοριά στην προσευχή. Ούτε ήθελε να πιει και να καταφύγει στην λήθη της μέθης. Είχε πετύχει μετά από ένα χρόνο απομάκρυνσης να μείνει για μια βδομάδα με τα παιδιά του κι αυτή η εβδομάδα την επόμενη μέρα τελείωνε. Αισθανόταν άβουλος σαν τον Λένυ στο «Άνθρωποι και Ποντίκια» και το μέτωπό του γέμιζε γραμμές. Σκεφτόταν τον προηγούμενο γάμο του πατέρα του για τον οποίο έμαθε για πρώτη φορά πρίν από μερικές εβδομάδες(sic).Έβγαινε στο μπαλκόνι, κάπνιζε τσιγάρα, ξαναγύριζε, καθάριζε τα γυαλιά του και κατέληγε πως ούτε και το κρυφό παρελθόν του πατέρα του είχε κάποια επίδραση σ΄αυτόν. Αισθανόταν πως για δεύτερη φορά στην ζωή του έπρεπε να αναπροσδιορίσει τους στόχους του, να απαλλαγεί απ’ ότι δεν άξιζε και να κρατήσει τα σημαντικά, όποιο κι αν ήταν το τίμημα.

14.4.06

that's what i want


Πρίν απο ένα χρόνο είχα μια καλύτερη δουλειά, ενα ακριβό αυτοκίνητο, έμενα σ'ενα σπίτι δίπλα στη θάλασσα και έκανα συχνά ταξίδια. Δεν μου λείπουν.Οι αληθινές μου επιθυμίες είχαν τόσο πολύ ματαιωθεί που μετατράπηκαν σε αδειανά πουκάμισα. Δεν τα αναζητώ. Αυτό που πραγματικά ήθελα και που θέλω και τώρα είναι να ζώ με κάποια και να μοιραζόμαστε μια κουβέντα κι ένα πιάτο φαί το μεσημέρι. Και μιά κουβέρτα το βράδυ.

7.4.06

on the road


Κι άλλο ταξίδι αύριο. Εικοσι-δύο χρόνια ταξίδια, κι άλλα δεκαοχτώ πριν. Με καράβια, με αυτοκίνητα, με ΚΤΕΛ, με τραίνα, με αεροπλάνα. Οι πρώτες αναμνήσεις κι αυτές απο ταξίδι. Τεσσάρων χρονών σ'ένα καράβι και τα προστατευτικά χωρίσματα στις πόρτες για το νερό να φαντάζουν θεόρατα. Η μισή ζωή εδώ η υπόλοιπη κάπου αλλού και παρά τα ταξίδια να μην μπορεί να βρεθεί το ένα κομμάτι μαζι με το άλλο. Το αυριανό γίνεται για να διορθωθεί ενα λάθος. Ενα λάθος διορθώνεται μ'ενα άλλο λάθος. Το πρώτο λάθος λέγεται επιθυμία το δεύτερο ωριμότητα. Ωριμότητα είναι να ταξιδεύεις χωρίς να μετακινείσαι και επιθυμία είναι να μετακινείσαι χωρίς να ταξιδεύεις.