mal di luna

Την κατάρα μου να'χεις...αγάπη μου.

Hξερα ότι είχαμε ημερομηνία λήξεως , το ήξερα τόσο καλά όσο κι εκείνα τα μεξικάνικα φασόλια που τρώγαμε , έτσι , κρύα απ' την κονσέρβα, ρουφώντας μεγάλες γουλιές γλυκό σαμιώτικο, βιαστικά , γιά να γυρίσουμε πάλι στο κρεββάτι , να ξεσκιστούμε .
Γιατί , ο πόνος ματάκια μου δεν είναι άγγιγμα ελαφιού . Ποτέ δεν ήταν ...

Η συνέχεια εδώ, σ'ένα blog που δέχεται ακόμα επισκέψεις και μπαίνει ως link έξι μήνες μετά το τελευταίο post.