Τσικνοπέμπτη

Ο Γιάννης είχε παλιότερα μια σχέση με την Άννα που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερή του. Πήγαν μαζί να ζήσουν σε μια επαρχιακή πόλη όπου ο Γιάννης εργάστηκε στο τοπικό εργοστάσιο.
Η δουλειά του όμως δεν τον ικανοποιούσε και οι κοινωνικές σχέσεις ήταν δύσκολες στην ελληνική επαρχία του ΄70.
Η αδερφή του που ήταν μεγαλύτερη και ήταν η μόνη του οικογένεια μετά τον θάνατο της μητέρας του διαφωνούσε με την σχέση του . Έτσι ο Γιάννης επέστρεψε στην πρωτεύουσα για να ξεφύγει από την επαρχία που είναι κατά τον ίδιο, η καταστροφή του ανθρώπου.
Μετά από πέντε-έξι χρόνια η αδερφή του, έκανε στον Γιάννη προξενιό την Μαίρη μια νεότατη εμφανίσιμη, φτωχή κοπέλα.

Στο μεταξύ ο Γιάννης είχε γίνει περιζήτητος στη δουλειά του. Παντρεύτηκε την Μαίρη και έφτιαξαν ένα μεγάλο σπίτι στα βόρεια προάστια. Η Μαίρη γκρίνιαζε γιατί ο Γιάννης έλειπε συνέχεια για δουλειές. Με την προτροπή ενός συμβούλου γάμου περιόρισε σημαντικά την επαγγελματική του δραστηριότητα και ουσιαστικά συνταξιοδοτήθηκε πρόωρα στα πενήντα του.
Μια φορά την εβδομάδα επισκεπτόταν ψυχολόγο και διάβαζε βιβλία όπως το «πώς να πετύχετε στον δεύτερο γάμο σας».
Ξαφνικά μια Τσικνοπέμπτη παρουσίασε ανικανότητα.
Επισκέφθηκε ουρολόγο αλλά οι εξετάσεις δεν έδειξαν οργανικό αίτιο. Πήγε ακόμα και σε ψυχίατρο, πήρε αντικαταθλιπτικά που βελτίωσαν κάπως την διάθεσή του αλλά το πρόβλημα δεν λύθηκε.

Δέκα χρόνια μετά τον γάμο του με την Μαίρη ξανασυνάντησε την Άννα στην κοπή της πίτας του συλλόγου των συντοπιτών της στην πρωτεύουσα όπου λέει ότι πήγε τυχαία. Χωρίς να το επιδιώξει βρέθηκαν να έχουν στενές επαφές για δυο-τρεις φορές για να θυμηθούν τα παλιά. Όμως η Μαίρη τον απείλησε με χωρισμό κι έτσι ο Γιάννης διέκοψε για δεύτερη φορά με την Άννα. Η προοπτική μιας ζωής χωρίς σεξ του φαινόταν δυσβάσταχτη, η αδερφή του όμως τον παρηγορούσε: ο άνθρωπος όλα τα αντέχει.

Ramon Mercader

El asesino de Trotsky fue un agente estalinista llamado Ramón Mercader y del Río, nacido en Barcelona en 1913 y muerto en la Habana en 1978

The man who

Χθες το απόγευμα στο θέατρο "Πορεία" είδα το έργο του Peter Brook:
The man who, που βασίζεται στην περιγραφή περιστατικών του Αμερικανού Νευρολόγου Ολιβερ Σάκς.
Ο Σάκς είναι γνωστός από το σχετικό βιβλίο του "ο άνθρωπος που μπέρδεψε την γυναίκα του με ένα καπέλo" και από την ταινία " Awakenings".
Ο προβληματισμός του θεατρικού κινείται στα πλαίσια της κλασσικής δραματουργίας: είναι ο άνθρωπος κυρίαρχος της μοίρας του;

Η διαφοροποίηση του έργου σε σχέση με την αρχαία ελληνική τραγωδία είναι ότι στη θέση της σύγκρουσης με την θεϊκή θέληση, εδώ κυριαρχεί ο ρόλος της επιστήμης.
Η προσπάθεια των ηθοποιών είναι αξιέπαινη καθώς ερμηνεύουν ένα δύσκολο χωρίς ειρμό κείμενο αποφεύγοντας να καταφύγουν σε εύκολες τεχνικές όπως θα έκαναν πολλοί τηλεοπτικοί συνάδελφοί τους.

Captain's log

Το πρώτο blog που θυμάμαι είναι το ημερολόγιο καταστρώματος του star ship Enterprise. Η ελληνική μπλογκοσφαιρα είναι απόγονος της στήλης του Τσαγκαρουσιάνου στην Ελευθεροτυπία στην δεκαετία του 80.
Το blog είναι μια καταγραφή σκέψεων, συναισθημάτων, ονείρων, ήχων και εικόνων που καθώς η τεχνολογία βελτιώνεται και η χρήση της επεκτείνεται γίνεται ότι κοντινότερο προς την αποτύπωση της ίδιας της συνείδησης έχει υπάρξει ως τώρα.
Δεν είναι μια διαδικασία μονήρης ούτε ευκαιριακή .
Αποτελεί ίσως την σημαντικότερη μη εμπορική εφαρμογή του διαδικτύου.

jackson pollock

Σπασμένα Τηλέφωνα

Άναυδα τα Μ.Μ.Ε ανακαλύπτουν το αυτονόητο, ότι κάποια κινητά τηλέφωνα ήταν υπό παρακολούθηση.
Το ότι επρόκειτο για προσωπικά τηλέφωνα δείχνει ότι η παρακολούθηση δεν είχε ιδιαίτερη αξία καθώς από καιρό όλοι προσέχουν όταν μιλάνε σε κινητό αφού τα πάντα παρακολουθούνται επισήμως.

Μάλλον θυμηδία προκαλεί η άποψη του «θιγόμενου» Γ.Παπαντωνίου ότι οι παρακολουθούντες μπορούσαν από την υποκλοπή προσωπικών συνδιαλέξεων να διαμορφώσουν άποψη για τον τρόπο που σκέφτεται.
Δεν χρειάζεται να κρυφακούσει κανείς όταν αυτά που θα μάθει είναι λιγότερα από αυτά που ο «θιγόμενος» εκφράζει ασμένως δημόσια.

Για μαζική κατανάλωση λοιπόν όλος ο θόρυβος συνεπικουρούντων των Μ.Μ.Ε και νομιμοποιούμενης ταυτόχρονα της «επίσημης» εισβολής στον ιδιωτικό μας βίο. Παραβίαση που γίνεται όχι μόνο με μοντέρνα μέσα αλλά και με τις παλιές καλές μεθόδους συμπεριλαμβανόμενης της «φρίττουσας» και «καυτηριάζουσας» δημοσιογραφίας.

Η όλη υπόθεση θυμίζει απατημένο σύζυγο που ενώ κάνει την πάπια για το κέρατο διαμαρτύρεται γιατί το φαγητό είναι κρύο.